Μέγα θέμα για τη δράση των επενδυτικών τραπεζών της Wall Street και δη για μια εκ των κορυφαίων, της Goldman Sachs, αποκαλύπτει σήμερα η αμερικανική εφημερίδα New York Times. Που επισημαίνει ότι η γνωστή, καταστροφική τακτική των subprime δανείων, αυτή ακριβώς η πρακτική που ευθύνεται για την χειρότερη κρίση στην αμερικανική οικονομία εδώ κι έναν αιώνα, ακολουθήθηκε από τις μεγάλες αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και στην περίπτωση της Ελλάδας, με την υιοθέτηση σύνθετων προϊόντων που επέτρεπαν στο ελληνικό Δημόσιο να αποκρύπτει μέρος του εξωτερικού χρέους της χώρας, στην ουσία «πουλώντας» το σε επενδυτικές και «εξαφανίζοντάς» το από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία που έστελνε η ΕΣΥΕ στις Βρυξέλλες. Πρακτική που κατά την εφημερίδα είχε ακολουθηθεί σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, τόσο πριν, όσο και μετά το 2001, χρονιά κατά την οποία η Κομισιόν απαγόρευσε στα κράτη μέλη της ΟΝΕ να ακολουθούν αυτή τη «δημιουργική λογιστική» …
Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα των NYTimes αποκαλύπτει πως το ελληνικό δημόσιο είχε πολλάκις «συνεργαστεί» με την Goldman Sachs αποκρύπτοντας εμμέσως πλην αποτελεσματικώς (!) δεκάδες δισεκατομμυρίων ευρώ από το εξωτερικό χρέος. Τακτική που τελικώς «κόλλησε» στην τελευταία χρονικά «επίσκεψη» του επικεφαλής της εταιρίας, του προέδρου της Goldman Sachs Gary D. Cohn, ο οποίος αφίχθη τον περασμένο Νοέμβρη στην Αθήνα για να «ενημερώσει» τον τότε νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για τη «συνεργασία» της εταιρίας του με τις ελληνικές κυβερνήσεις στο συγκεκριμένο τομέα. Όταν όμως εισέπραξε μια ηχηρή άρνηση εκ μέρους του κυρίου Παπανδρέου, επέστρεψε στις ΗΠΑ και έκτοτε «ουδέποτε εκφράστηκε με καλά λόγια για την Ελλάδα, ούτε εμφανιζόταν αισιόδοξος για τις προοπτικές της οικονομίας της» …
Εκείνο που είχε προσπαθήσει να «πουλήσει» και στον Γιώργο Παπανδρέου ο μίστερ Κον ήταν ένα συγκεκριμένο χρηματοοικονομικό εργαλείο που επέτρεπε την … «εξωλογιστική ρύθμιση» μέρους του κρατικού χρέους. Η Goldman έδινε μετρητά μπροστά στο ελληνικό Δημόσιο και έπαιρνε τα δικαιώματα των μελλοντικών πληρωμών του Δημοσίου σε τομείς όπως η Υγεία. Έτσι το μεν Δημόσιο «έκρυβε» χρέος, η δε τράπεζα απολάμβανε μελλοντικών υπεραξιών. Το «ωραίο» στην όλη υπόθεση είναι ότι αυτός ο τρόπος συναλλαγής πέρναγε στα χαρτιά ως «συναλλαγματική συναλλαγή» κι όχι ως δάνειο, επομένως δεν υπήρχε υποχρέωση αναφοράς του στις κοινοτικές εποπτικές αρχές. Με δυο λόγια το χρέος παρέμενε υπαρκτό, αλλά μετατίθετο χρονικά…
Το δημοσίευμα μάλιστα κάνει λόγο για τουλάχιστον δύο περιπτώσεις που ακολουθήθηκε αυτή η πρακτική στην Ελλάδα και για δεκάδες τέτοιες συμφωνίες μεταξύ τόσο της Goldman Sachs, όσο και της JPMorgan Chase με διάφορες ευρωπαϊκές χώρες τα τελευταία χρόνια. Οι «ελληνικές» συμφωνίες μάλιστα είχαν και τα κωδικά ονόματα «Αίολος» και «Αριάδνη» και χρονολογούνται στο 2005 και στο 2008, με ανταλλάγματα μάλιστα τα μελλοντικά έσοδα του Δημοσίου από τα τέλη αεροδρομίων και από τα έσοδα των τυχερών παιχνιδιών (μέσω ΟΠΑΠ;)
Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι πρακτικές είχαν ρητώς απαγορευθεί στη χρονική περίοδο που τέτοιες συμφωνίες συνήφθησαν μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και των αμερικανικών επενδυτικών τραπεζών. Οι αναλυτές μάλιστα εκτιμούν ότι η Goldman αποκόμιζε προμήθειες άνω των 300 εκατομμυρίων δολαρίων ανά συμφωνία.
Οπότε και εξηγείται σαφώς το γιατί όλη αυτή η πολεμική εναντίον της Ελλάδας όταν ο μίστερ Κον «έφαγε» πόρτα από τον Γιώργο Παπανδρέου τον περασμένο Νοέμβρη …
www.protothema.gr
